شنبه ۱۴ تیر ۱۳۹۹ ساعت

نشریه فرهنگی تحلیلی نگین زاگرس معرف مردمان لر

حماسه دختران قلعه گلاب

در تاریخ همواره زنانی ستایش می شوند که پا به پای مردانشان می جنگند و آنگاه که پای حیثیت و آبرویشان در میان باشد از جان میگذرند و دختران قلعه گلاب چنین بودند

حماسه دختران قلعه گلاب

اینجا را دیده اید؟؟

 

حماسه دختران قلعه گلاب

به دیوارهای فرو ریخته اش نگاه کنید به رود فهلیان بنگرید اینجا در و دیوارش با زوزه باد مرثیه میخوانند اینجا وای وای غم با فریادها و لیکه های شجاعت به هم پیوند میخورند اینجا جایی است که سرفرازی و مرگ را به جان خریدند و حقارت و پستی را نپذیرفته اند. اینجا جایی است که مادران گیس دختران جوان را شانه میکردند . اینجا جایی است که دختران گیس ها را به همدیگر بستند و پرواز کردند پروازی حماسی و دیدنی پروازی که کسی جز زنان لر شجاعتش را ندارد . نمیدانم شاید هنگام پرواز کل هایی سر دادند از آزادی و رهایی!!! زمانی که قشون قاجار  به خاطر کینه که از خاندان زند لر داشت قلعه را فتح کرد تا لرهای استان فارس را نابود کند و از قدرتشان بکاهد زنان ممسنی بهترین جامه ها را پوشیدند گیس های همدیگر را به یکدیگر گره زدند و خود را به درون رودخانه فهلیان (زهره) انداختند.

بارون دوبد در کتاب خود میگوید :

زمانیکه قلعه گل یا گلاب ممسنی به قشون شاه قاجار تسلیم شد بسیاری از زنان ممسنی که برای ایمنی به اینجا فرستاده شده بودند از بیم آنکه مبادا به دست فاتحان بیفتند خود را از بالای قلعه به روی صخره های سنگی پرتاب میکردند تا فرار کنند گمان میکنم تعدادی از آنها جا به جا کشته شدند و عده ای دیگر هم معجزه آسا با اعضا خرد شده از مرگ جستند و به یمن مدد انسانی و جراحی به موقع و ماهرانه دکتر گرفث  اهل ویلیز و از نظامیان بریتانیا که ملازم قشون شاه بود  بسیاری از آنان بهبود یافتند و اجازه یافتند به سلامت نزد خاندان خویش بازگردند.

مطمئنن جناب دوبد با فرهنگ لر آشنایی ندارد و معنای تعصب ناموسی را نمیدانست زیرا برای فرار کردن انسان خود را از ارتفاعات بالا به پایین پرتاب نمی کند.


حماسه زنان لر

 در تاریخ همواره زنانی ستایش می شوند که پا به پای مردانشان می جنگند و آنگاه که پای حیثیت و آبرویشان در میان باشداز جان میگذرند و دختران قلعه گلاب چنین بودند.

اگر روزی گذرتان به منطقه ممسنی افتاد حتما از رودخانه زهره بپرسید آن روز تلخ چه دید و چگونه دختران پریشان و بی پناه لر را در سینه پرمهرش خاموش کرد، ماجرا از انجا اغازشد که حدود دویست سال پیش و در زمان سلطنت محمدشاه قاجار بزرگان طایفه بکش ممسنی به این نتیجه رسیدند که خان طایفه صلاحیت و کفایت لازم را ندارد و بهتراست جای خود را به شخص بهتری بدهد، و دراین میان شخصی بنام قاید غلام به جد از یکی از مشاهیر طایفه به نام ولی دفاع کرد و موفق شد ولی را به خانی برگزیند.

 قلعه گلاب

 

دوران ولی خان را می توان دوران پر فروغ و شکوه طایفه بکش دانست هرچند که تغییر اخلاق و خودسری هایش ضربه بزرگی برای ایل بودخصوصا آنجا که ناشکری کرد و قایدغلام که مدام او را به مردم داری نصیحت میکرد به زندان انداخت و درحالی که به او بدگمان شده بود از ترس میل داغ برچشمانش نهاد و بینایی اش را از او سلب کرد.

بی شک حذف و نبود شخص زیرک ودانایی چون قاید غلام در رقم خوردن اتفاقات دردناک اینده بی تاثیر نبود، دولت مرکزی که ازقدرت گرفتن ولی خان در منطقه ممسنی و کهگیلویه و بویراحمد در هراس بود برای سرکوبی اش قشون فرستاد ولی خان به یک قلعه محکم و نفوذ ناپذیر پناه برد اما از آنجا که تاب مقاومت در برابر توپ های قشون مرکزی را نداشت با نیروهایش قلعه را به سمت منطقه ماهور ترک کرد وی همراهانش را دو دسته کرد دسته نظامیان همراه خودش و دسته دیگر یعنی زنان و دختران را به همراه پسرش باقر به سمت قلعه گلاب فرستاد که در اختیار رفیق دیرینه اش خواجه حسین بود فرستاد.

خواجه حسین شخص مورد اعتمادی درنظر ایشان بود اما وقتی قشون برای دستگیری زنان و دختران ولی خان به سمت قلعه گلاب امدند خواجه حسین خیانت کرد وپس از انکه بااهل وعیال خود قلعه را ترک کرد انجا را دراختیار قشون دولتی گذاشت!

قلعه گلاب مشرف به رودخانه زهره بود و اگر خواجه خیانت نمیکرد یقینا به این راحتی سقوط نمیکرد...

قلعه گلاب

 القصه اینکه معدود نیروهای همراه باقر پسر ولی خان تا اخرین فشنگ جنگیدند اما درنهایت توسط قشون دولتی دستگیر شدند و اینک وقت زنان و دختران بود!

آنچنان که در کتب تاریخی این منطقه امده است چون کار بدینجا کشید این شیرزنان وقتی از مقاومت مردان ناامید شدند گیس ها را بهم گره زدند و دونفر ،دونفر خود را از بالای قلعه به درون رودخانه زهره می افکندند و آن روز مردم اطراف که از سروصدای زنان ودختران گرد قلعه جمع شده بودند کبوترانی را می دیدند که از بام قلعه به پرواز درمی آیند و در آغوش خروشان زهره آرام میگیرند ...

آن روز رنگ زهره آبی نبود زهره از خون دختران لر سرخ رودی شده بود که دیوانه وار خود را به صخره ها میزد و نعره های غریبانه سرمی داد

تاریخ لر حماسه زنان لر زنان شجاع لر حمماسه لرها شیر زنان لر قلعه گلاب

5 نظر

  • پول و ژنتیک

    پول وارد ژنتیک شده و درون رگ‌ها به حرکت می‌افتد. سلول می‌سازد، بافت‌های زیبا تولید می‌کند و در نهایت از روی پوست خود را نشان می‌دهد. این است که آدم پولدار با گذر زمان جذابتر می‌شود! پول همان بقای زیبایی و جوانی است. پازولینی درست می‌گفت:《ما که انسانهای فقیری هستیم زمان اندکی داریم، برای جوانی و زیبایی!》زنان فارس و ترک که تمام پول نفت بلادلُرنشین در مناطق آنها خرج میشود فارغ از هیچ استرسی و با انواع جراحی پلاستیک و بالاترین امکانات، بدون هیچ مشقتی، روز به روز جوانتر و زیباتر میمانند اما زنان لُر باید روی گنج نفت باشند اما تمام رنج ها را تحمل کنند! ایران کشور فارسهای کویرنشین و ترکان مهاجر شده است! تهران بین فارس و ترک تقسیم شده و بقیه اقوام هیچ سهمی از آن نمی برند!


  • مشاهیر قوم لُر

    لُر همان است که ضربه دستش دل یاران زهرای مرضیه را شاد کرد (ابو لؤلؤ پیروز نهاوندی) ... لُر همان است که نخستین بار بر علیه خلیفه جور قیام کرد و از سرزمین لُر تا مصر علم استقلال کشید (ابوسعید بن بهرام گناوه ای) … لُر همان است که نخستین عملیات دریایی ایران پس از اسلام را انجام داد (صلاح الدین محمود لُر) … لُر همان است که سنت سخاوت گذاشت و ثلث منال حکومتش را خرج مهمانان کرد (نصرت الدین احمد اتابک لُربزرگ) … لُر همان است که مرد شمشیر و قلمش خواندند (امیر جلال الدین مسعود شاه لیراوی) … لُر همان است که عادلترین پادشاه ایران خوانند (کریمخان زند ملایری) … لُر همان است که شجاع ترین و دلیرترین شاهزاده تاریخ ایران گفتندش (لطفعلی خان زند) … لُر همان است که فاتح قندهار و سند و دهلی در زمان نادرشاه افشار بود (فوج کهگیلویه و بختیاری در لشکر نادرشاه افشار) … لُر همان است که شعر و مدح اهل بیت اش بر تارک ادبیات ایران میدرخشد (عمان سامانی) … لر همان فاتح تهران و سردار مشروطیت است (حاج علی قلی خان سردار اسعد بختیاری) … لُر همان پایه گذار شیعه اصولی در جهان تشیع است (آیت الله وحید بهبهانی) … لُر همان است که پوزه استعمار پیر را به خاک مذلت سایید (رئیسعلی دلواری و دلیران تنگستان و دشتستان و سواران بختیاری) … لُر همان است که دمار از ارتش رضاخانی درآورد (کی لهراسب باطولی و دلیران بویراحمد و خوانین لرستان) … لُر همان است که زنانش هنگ نظامی بریتانیای کبیر را شکست داد (زنان لُرده دشتستان) … لُر همان است که تنها کسی بود که در مقابل کشف حجاب رضاخانی قیام مسلحانه کرد (خدا کرم خان بهمنی) …لُر همان است که شجاعت و سخاوت و دیانت را توأمان داشت و زیر بار دو پهلوی نرفت (علی سمیل فخرایی دشتی) … لُر همان است که عالیترین مرجع جهان تشیع بود (آیت الله سیدحسین بروجردی) … لُر همان است که شجاعانه مقابل شاه ایستاد و پیام مرجعیت را به شاه رسانید (آیت الله کمالوند) … لُر سردار شهید محمد بروجردی است … لُر سردار شهید نعمت سعیدی است … لُر تیمسار غضنفر آذرفر فاتح حاج عمران و کربلای ۷ است ... لُر هزاران شهید و آزاده دفاع از ایران است ... لُر دکتر عبدالحسین زرینکوب، دکتر جعفرشهیدی، دکتر مهرداد اوستا، پروفسور سکندر بهاروند، دکتر علی‌محمد رنجبر، دکترمحمدمهدی فولادوند، دکترشاموربختیار و هزاران دانشمند و استاد و دکتر و مهندس است … به آن دلقکان یاوه گو می‌گوییم؛ ای مگس عرصه سیمرغ نه جولانگاه توست … عرض خود میبری و زحمت ما میداری.


  • جنگنامه کشم

    جنگنامه کشم، حاوى دو منظومه «جنگنامه كشم» و «جرون‌نامه» است به زبان فارسى كه در سال‌هاى 1032 قمری به نظم درآمده‌اند. «جنگ‌نامه كشم» سروده شاعرى ناشناس، روايتى منظوم از فتح جزيره قشم توسط سپاهيان ايران است ولی احتمالا سروده قدری شیرازی باشد چون اثر جرون نامه که درباره فتح قشم هست را خودش خوانده است. فرماندهی جنگ با پرتغالیها به عهده امامقلی بیگ ممسنی بود. جنگنامه کشم از سه نفر از دلاوران ایل باستانی ممسنی در نبرد ایران و پرتغال در هرمز نام می برد: ملک شیر ممسنی، امیر احمدی جاویدی و یوسف میرشکار. همچنین تاریخ الفضل التواریخ خوزانی از نقش عمده سیصد چریک لُر ممسنی به فرماندهی میرخلیل ممسنی در تصرف سنگرهای پرتغالی ها نام برده است. فرماندهی عملیات جنگ ایران با پرتغال به عهده امام قلی بیگ لُر ممسنی بوده است. همه رزم جویان ممسن تبار_بمانند در صفحه روزگار. در صفحه هشت جنگنامه کشم آمده: مَلک شیر مردی بود از ممسنی _ ز مردی بگویم بسی گفتنی.


  • لُرهای ممسنی

    زکریا رستگار درکتاب《تنگستان》می‌نویسد: رییس علی دلواری از طایفه نیامتی بود که سال ۱۲۶۱ شمسی در شهر دلوار از توابع تنگستان متولد شد مادر رییس علی دلواری، شهین و پدرش زایر محمد از طایفه لُر ممسنی بود. اکبر نبوی در《ماهنامه شاهد یاران》مینویسد: اجداد رییس علی دلواری از لُرهای ممسنی بودند. حسین علی خان افشار در سفرنامه لُرستان و خوزستان صفحه ۱۷۱، می‌نویسد: لُرهای ممسنی از اخلاف شول ها به شمار می‌روند و ممسنی مانند کهگیلویه و بختیاری ساکن سلسله جبال زاگرسند و جملگی از قوم لُر به شمار می‌روند. کینتوس کورتیوس از مردمی بنام ممسنی یاد میکند که مدتی با شجاعت در برابر حمله لشکریان اسکندر ایستادگی کردند. لُرها رشید، قوی هیکل، شجاع و متهورند و در سرزمینی حاصلخیز زندگی میکنند طوایف کهگیلویه حدود چهل هزار خانوارند و با ایل قشقایی رفتاری دوستانه دارند. طایفه ممسنی در جنوب نزدیک بهبهان زندگی میکنند. جنگجویان این طایفه هنگام جنگ سینه خود را برهنه می‌سازند انگار خود را در معرض مرگ سریع قرار می‌دهند. همسایگان ممسنی و ارتش ایران از طایفه سوارکار و تیرانداز ممسنی واهمه دارند. دکتر رضا مهرآفرین درکتاب شهرهای ساسانی، صفحه ۲۷۹، می‌نویسد: ابن فقیه مینویسد انوشیروان ساسانی باب ممسنی را بساخت.


  • هشتمین عجایب جهان

    زنها را دست کم نگیرید! درنهایتِ ظرافتشان چنان برایت تکیه‌گاه می‌شوند؛ که انگشت به دهان بمانی! زنها هشتمین عجایبِ جهانند. نرگس صرافیان



آخرین مقالات